درمطالعه تاريخچه استعمال افيون ديده مي شود كه بشر افيون را از سالهاي نخستين تاريخ مي شناخته و به نوعي استعمال مي كرده است . به طور كلي كشت ترياك ديرينه اي دارد . حمر Homer نخستين كسي است كه در نوشته هاي خود به گل خشخاش اشاره كرده و آن را جزء گلهاي زينتي باغهاي روم در هشتصد سال قبل از ميلاد مسيح به شمار آورده است . سومريان و گشوديان از كهن ترين اقدامي بودند كه با سواد افيوني آشنائي داشتند . از اين رو مي بينيم كه در خط و زبان سومريان كلمه ترياك به كار رفته است و نوشته هائي كه از تمدن نخستين سومريان باقي است تائيد مي كند كه در تمدن آنان ، نه تنها افيون شناخته شده بود و استعمال مي گرديد ، بلكه براي آن نامي نهادند ( گياه لذت ، گياه شادي آور ) كه امروز هم آن را داراست .
همچنين پزشكان آشوري صد سال پيش از ميلاد مسيح به خواص دارويي ترياك پي برده بودند .